Μέρες θέλω να σου γράψω και δεν ξέρω τί. Ή καλύτερα πως να στα γράψω. Ποιά μη με ρωτάς, είναι τόσα πολλά που ακόμα κι εσύ θα απορούσες με τις σκέψεις μου...
Ξορκίζονται οι δαίμονες; Αν ναι, πες μου σε παρακαλώ τον τρόπο κι από μένα ό,τι θες. Δεν θα σε φέρνω στο νου τόσο συχνά. Δεν θα ανατρέχω πίσω, ούτε θα ακούς για μένα.
Όσο πλησιάζουν οι μέρες, τόσο το χτυποκάρδι δεν έχει σταματημό. Αναπαίσθητα τελείως γίνεται. Στο ορκίζομαι. Δεν το επιδιώκω, άλλο αν μου λένε πως πάω συνεχώς γυρεύοντας.
Ξέρεις τι πιστεύω, δεν χρειάζεται να το διαβάσεις. Σου έχει μείνει μια μικρή στροφή για να κλείσεις τον κύκλο και δεν το κάνεις. Βήμα δεν κάνεις κι εγώ έχω ήδη αρχίσει να περπατάω από την άλλη άκρη. Βοήθησέ με. Κι είπαμε, από μένα ό,τι θές. Ακόμα και την μυρωδιά σου θα ξεχάσω και γνωρίζεις πόσο δύσκολο μου είναι αυτό.
Τα πιο όμορφα δάχτυλα είχες, αποτύπωμα σε δέρμα και καρδιά. Αφήνεις αλλού ίχνη και δεν μιλάω. Είπαμε, εγώ περπατάω.
Αυτές τις μέρες σχεδόν πάντα με πιάνει ένα γλυκό άγχος και μια πικρή στενοχώρια. Εσένα;
Δεν θα σου πώ άλλα, δεν περιγράφονται. Δυο στιχάκια μόνο, επετειακά..
Εγώ άμα σε φιλώ
Θα είμαι πια παιδί δικό σου
Και όταν καίει το μέτωπο σου
Εγώ θα σε φιλώ
Και θα σου παίρνω τον καημό σου
Εγώ που σε μισώ
Θα μάθω το συνδυασμό σου
Ν' ανοίξω ένα γυρισμό σου
Εγώ που σε μισώ
Χαϊδεύω κάθε φέρσιμο σου
Εγώ σ' ευχαριστώ
Που κολυμπάω στο βυθό σου
Σαν κύμα φτάνω ως το λαιμό σου
Εγώ σ' ευχαριστώ
Και ας πνιγώ για το καλό σου
Πέμπτη 5 Απριλίου 2007
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
14 σχόλια:
Χριστός Ανέστη…
Χρόνια Καλά, γεμάτα υγεία και ευτυχία…
Εύχομαι, οι προσδοκίες σου να πραγματοποιηθούν…
Και πάλι, Χρόνια Καλά…
Καταλαβα...
εχουμε φαει φλας.
Τεςπα.
Χριστος Ανεστη.
ζερο.
@zero
Δε λες τίποτα!
Εισαι καλα?
ζερο.
Αφήνει αλλού ίχνη και δεν μιλάς;
Ούρλιαξε.
Και να μην πνιγείς για το καλό κανενός.
ΟΧΙ
(αλλά τι ξέρω και εγώ)
@argyrenia:
Φιλάκι :)
Ένα ολόκληρο καλοκαίρι το πέρασα με Χατζηγιάννη και τις αναμνήσεις εκείνου που δεν ήταν πια παιδι δικό μου και σε καταλαβαίνω. Σου εύχομαι να το ξεπεράσεις σύντομα κι όσο πιο ανώδυνα γίνεται.
Ξορκίζονται οι δαίμονεςq
Ναι, με την ομορφιά
να μιλησεις, να ξεσπασεις, να..να..να...
να μην κανεις τιποτα απο αυτα που σου λεω,κανε ομως αυτο που θα σε θεραπευσει; ακους; μην αφηνεις τιποτα να σε παιρνει απο κατω κοριτσακι!
Σε φιλω!
@nosy:
Ευχαριστώ και ανταποδίδω για τα...γκρι σου ;)
@candyblue:
:)
@alicia:
Φιλάκι πίσω
Τους δαίμονες δεν τους ξορκίζουμε. τους καλοπιάνουμε. τους παίρνουμε με το μέρος μας. οι δαίμονες είναι η βαθύτερη ουσία μας. είναι εμείς... γιατί να ξορκίσεται ό,τι βαθύτερο έχετε;
@diavolikon:
Ε, αν είναι να σε πονάνε, τους πολεμάς με ό,τι μπορείς :)
αν το μάθεις,
το πως
"ξορκίζονται οι δαίμονες"
θα μου το πείς;
@all my life:
Promise!
Δημοσίευση σχολίου